Aktualności parafialne

Odpust św. Krzysztofa Dzisiaj obchodzimy Uroczystość Odpustową św. Krzysztofa. Pierwszy kościół w naszej parafii był pod wezwaniem św. Krzysztofa. W dzisiejszych czasach św. Krzysztof kojarzony jest przede wszystkim jako patron kierowców i podróżnych. Kiedy uważnie wczytamy się w legendę o świętym, to widzimy, że był człowiekiem poszukującym prawdy i dobra. Możemy uczyć się od niego wytrwałości w poszukiwaniu Boga. więcej

XV Niedziela Zwykła Człowiek, który patrzy na rzeczywistość Kościoła z perspektywy naszej polskiej współczesności, obserwując na przykład w telewizji przy okazji pielgrzymek papieskich miliony katolików ze wszystkich prawie krajów świata, może odnieść wrażenie, że chrześcijaństwo jest jakimś fenomenem przez ludzkość zastanym, że jest oczywistym i naturalnym składnikiem kultury globalnej. Oczywiście, sprawa wygląda inaczej z głębi Azji, czy nawet - paradoksalnie - Ziemi Świętej. Ale czy ktoś z nas jest dzisiaj w stanie pojąć, że wszystko zaczęło się od symbolicznego grona Dwunastu, których Jezus Chrystus zebrał w jednym z najmniejszych i najuboższych krajów świata? więcej

XIV Niedziela Zwykła W czasach, w których przyszło nam żyć — pełnych niepewności, sensacji, fałszywych wiadomości, dwuznaczności, manipulacji, kłamstwa i relatywizmu — warto zastanowić się, czym tak naprawdę jest proroctwo. Najczęściej kojarzy się ono z przepowiadaniem przyszłości, z przewidywaniem wydarzeń, które mają nastąpić. Wielu ludziom słowo „proroctwo” przywodzi na myśl wróżkę, jasnowidza... Kim zatem jest prorok w sensie biblijnym? Prorok to człowiek napełniony Duchem Bożym, człowiek natchniony (Oz 9,7). To ten, który mówi w imieniu Boga. Mówi pełen mocy Ducha Świętego (Mi 3,8). To ten, który jest świadomy, że przekazuje nie swoje orędzie, lecz Słowo Boże, które zostało mu objawione. Prorok to sługa Słowa. Przepowiadanie przyszłych wydarzeń nie należy zatem do istoty proroctwa, lecz jest jedynie poświadczeniem autentyczności głoszonego orędzia. Proroctwo w głównej mierze dotyczy teraźniejszości. Jest objawieniem woli Bożej. „Wstąpił we mnie duch i postawił mnie na nogi; potem słuchałem Tego, który do mnie mówił. Powiedział mi: (...) posyłam cię do nich, abyś im powiedział: Tak mówi Pan Bóg” (Ez 2,2 n). więcej

XIII Niedziela Zwykła Kiedy Jair przyszedł do Jezusa prosić o uzdrowienie ciężko chorej córeczki, usłyszał słowa: „Nie bój się, tylko wierz”. Być może podobny głos słyszała w swoim sercu kobieta od wielu lat chora na krwotok. Wydała już wszystkie pieniądze na lekarzy, ale ci nie byli w stanie jej pomóc. Chwyciła się więc płaszcza Jezusa jak ostatniej deski ratunku, ufając, że zostanie uzdrowiona. Na szczęście oba epizody zakończyły się pomyślnie: Jezus umierającej dziewczynce przywrócił życie, a chorej kobiecie — zdrowie. więcej

Narodzenie Jana Chrzciciela „Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna”. Elżbieta uchodziła dotąd za niepłodną. Domyślamy się, że oboje z mężem Zachariaszem głęboko cierpieli z powodu braku potomstwa. Byli ponadto posunięci w latach. Jednak Bóg, który niemożliwe czyni możliwym, miał w tym swój plan. Okazał im miłosierdzie, obdarzając płodnością i powołując do roli rodziców Jana Chrzciciela (hebr. Jochanan znaczy: „Jahwe okazał łaskę”). Dla wszystkich stało się jasne, że była to interwencja Boga. Wiele razy spotykamy w Biblii opisy cudownych narodzin. Opisy te, podobnie jak postacie Elżbiety i Zachariasza, zapraszają nas do modlitwy za wszystkich małżonków cierpiących z powodu niepłodności. Oby zaufali Bogu i doznali wsparcia ze strony ludzi. Optymizmem i nadzieją napełnia w tym kontekście fakt rozwoju naprotechnologii, która niesie pomoc niepłodnym małżonkom, odwołując się do naturalnych metod, niesprzecznych z prawym sumieniem. więcej