Aktualności parafialne

XXXII Niedziela Zwykła Opis męczeństwa siedmiu braci, jaki znajdujemy na kartach Drugiej Księgi Machabejskiej każe nam nie tylko zastanowić się nad wytrwałością wierzących, ale także nad zapałem pełnym nienawiści tych, którzy prześladują ludzi wierzących. Dla tego, który wierzy cierpienie i prześladowania są potrójną próbą. Po pierwsze, naturalny lęk przed bólem i cierpieniem. Nie ma chyba człowieka, który nie zawahałby się przez chwilę wobec czekającej go męki. więcej

XXXI Niedziela Zwykła Wszyscy pielgrzymi, którzy przemierzają wspaniałą oazę Jerycha, rozciągającą się na przestrzeni pięciu kilometrów w suchym, niemal księżycowym krajobrazie doliny Jordanu, trzysta metrów pod poziomem morza, zatrzymują się przed kolosalnych rozmiarów sykomorą. Przed tym, dziś coraz rzadziej występującym drzewem, odbywa spotkanie Jezusa z Zacheuszem. Zacheusz z Jerycha, którego ogarnia ciekawość zobaczenia Jezusa, jest kolaborantem pogardzanym przez lud, wzbudzającym strach. Niezwykłe wrażenie robi widok tego funkcjonariusza, który wdrapuje się na drzewo, niepomny na wyśmianie, pobudzany niedającą się opanować ciekawością, która jednak kryje w sobie prawdziwą gorliwość. Ciekawość w tym przypadku okazała się dobrodziejstwem, które spowodowało w życiu tego urzędnika przewrót, jaki stał się niewiele wcześniej udziałem jego kolegi po fachu, Lewiego z Kafarnaum. więcej

XXIX Niedziela Zwykła Coraz częściej można usłyszeć, że nasza epoka utraciła wiarę, ponieważ ludzie rzadziej chodzą do kościoła, mało się spowiadają, a w codziennym życiu są coraz bardziej krytyczni wobec Kościoła. Chyba jest w tym jakaś prawda. Ale tylko „jakaś". Na pewno niecała. Gdy, zamiast ulegać stereotypom i powierzchownym ocenom, rzucimy okiem wokół siebie, zobaczymy nasze parafialne kościoły i ludzi, których dobrze znamy, okazuje się, że blisko nas rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. Na pewno nie jest idealna, ale jednak daleka od skandali i ciemnych obrazów z gazetowych i telewizyjnych statystyk. więcej

XXVII Niedziela Zwykła Dzisiejsza liturgia przywołuje dwa istotne aspekty życia chrześcijańskiego, jakimi są wiara i służba. Bez wiary nie można podobać się Bogu ani być zbawionym. O wiarę trzeba się nieustannie modlić. Przykład takiej modlitwy odnajdujemy w dzisiejszej Ewangelii. Apostołowie prosili Chrystusa: Przymnóż nam wiary. Widząc cuda, które czynił, słuchając Jego słów, a nade wszystko, przypatrując się Jego zjednoczeniu z Ojcem na modlitwie, czuli, że własnymi siłami nie są w stanie pojąć Bożych tajemnic ani wypełnić powołania, jakim zostali obdarowani. Panie, przymnóż nam wiary — to jedna z najprostszych, ale zarazem najważniejszych modlitw Kościoła. Tymczasem wielu chrześcijan, prosząc Boga o zdrowie czy pomyślne załatwienie trudnych spraw, zapomina o wierze, traktując ją jako coś oczywistego, raz zdobytego na wieki. Dar wiary, który otrzymaliśmy na chrzcie św. trzeba nieustannie pomnażać. Gdybyśmy mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, przenosiłaby ona góry i przesadzała potężne stare drzewa, czyli czyniłaby to, co po ludzku wydaje się niemożliwe. więcej

XXVI Niedziela Zwykła Analizując treść znanej przypowieści o bogaczu i Łazarzu, musimy się oprzeć pokusie zbyt uproszczonej jej interpretacji. Nie jest prawdą, że gdy komuś znakomicie wiodło się na ziemi, po śmierci na pewno trafi do piekła, a gdy komuś w życiu doczesnym się nie wiedzie, otrzymał przepustkę do nieba. Do nieba bowiem nie idzie się tylko dlatego, że się było biednym, a do piekła tylko dlatego, że się było bogatym. więcej