Aktualności parafialne

Uroczystość Trójcy Świętej „Wielbimy odrębność Osób, jedność w istocie i równość w majestacie.” Wielbimy, i nic nadto, ponieważ przerasta nas Tajemnica Boga; wielbimy, ponieważ dotykamy jej zaledwie „opuszkiem” wiary; wielbimy, ponieważ przeczuwamy, że wciąż pozostajemy zanurzeni w miłości Trzech. Wielbimy pokornym umysłem, który bez Ducha Prawdy o tym największym cudzie nie byłby w stanie nic powiedzieć. Wielbimy sercem prostym, które nie będzie nawet próbować przelewać muszelką oceanu. Wielbimy z całym Kościołem tą najprostszą modlitwą: Chwała Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu”. więcej

Zesłanie Ducha Świętego Odkrycie bogactwa Uroczystości Zesłania Ducha Świętego łączy się ściśle z dostrzeżeniem potęgi i wartości umiłowania prawdy. Duch Święty to Duch Prawdy. Istnieje zatem ścisła zależność między świętością a prawdą. Święty to człowiek żyjący prawdą, kochający prawdę, świadczący o prawdzie. Jezus wiedział, że wierność prawdzie przerasta możliwości człowieka. W świecie kompromisów i kłamstwa dochowanie wierności prawdzie graniczy z heroizmem. Stąd też postanowił swoim uczniom zesłać pierwszy dar — Ducha Prawdy — aby już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. W oparciu o tego Ducha Prawdy człowiek może dawać świadectwo swojej wiary. więcej

Wniebowstąpienia Pana Jezusa „Pan nie wymaga od nas, byśmy w czasie wędrówki po tej ziemi byli nieszczęśliwi, oczekując pocieszenia w innym świecie. Pan Bóg chce, abyśmy i tutaj byli szczęśliwi, pragnąc jednak wypełniać wszystko to, co odnosi się do innego szczęścia, tego, którym On może nas napełnić na całą wieczność" (św. Josemaria Escriva de Balaguer, „To Chrystus przechodzi"). Istnieje pewna pokusa, która dotyka niekiedy ludzi zaangażowanych w ruchach religijnych, jeżdżących na rekolekcje i dni skupienia czy uczestniczących w pielgrzymkach. Niektórzy z nich zaczynają się w pewnym momencie tak dobrze czuć na tych zamkniętych spotkaniach, że z trudem (a czasami nawet z lękiem) wracają do codziennego życia. Zamiast nabierać sił i ducha, by dzielić się z innymi i świadczyć, co Bóg uczynił w ich życiu, poprzestają na jakimś duchowym samozaspokojeniu, które nikomu nie służy, a może być nawet niebezpieczne. więcej

VI Niedziela Wielkanocna Odejście, które Chrystus zapowiada uczniom, jest dla nich niezwykle trudne do przyjęcia. Nie potrafią zrozumieć, dlaczego ich Pan odchodzi. Przeżywają głęboki smutek z tego powodu. On jednak jakby odwraca całą sytuację. Nie oczekuje łez, słów żalu czy pocieszenia. Chce tylko, by się nie zatrzymywali, by szli naprzód i prowadzili dalej to, co On rozpoczął. Pokazuje, że Jego odejście mogą zrozumieć tylko ci, którzy naprawdę Go kochają. Ci, którzy widzą dalej, głębiej i inaczej: „Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie". więcej

IV Niedziela Wielkanocna Gdy podejmuje się jakiekolwiek dyskusje nt. życia Kościoła, nietrudno zauważyć, że w miarę jak rozmowa nabiera rumieńców, z coraz większym wysiłkiem stawia się pytanie o słowo Boże, o drogę, którą wskazał Chrystus, a coraz mocniej słychać głos tzw. „dzisiejszych czasów", który choć nie musi, często daleki jest jednak od Ewangelii. więcej